Genç bi kız ailesinin evde olmadığı bi akşam arkadaşlarını
davet etmiş. Kız kıza yemişler, içmişler, derken içlerinden
biri "Hadi cin çağıralım" demiş. Ev sahibi kız da hiç
inanmazmış böyle şeylere ama arkadaşlarına ayıp olmasın diye
kabul etmiş. Harfler kesilmiş, fincan ortaya konmuş ve elele
bir masanın etrafında daire olunup cin çağırma olayına
girilmiş. Cin gelmiş gelmesine ama bizim kız hala fincanı
arkadaşlarının ittiğini düşünüyomuş. Bi ara fincan hızlı hızlı
harflere giderek şöyle demiş: "İçinizde bana inanmayan biri
var. Yarın saat 4’te o kişiyle tavla oynamaya geleceğim!"
Kızlar feci tırsmışlar ama ev sahibi kız hala dalgasındaymış
işin. Saat çok geç olmadığı halde seans hemen bitirilmiş ve
kızlar evlerine dağılmış.

Bizimki zaten o tür şeylere hiç inanmadığından cin olayını
ertesi sabah unutmuşmuş bile. Öğlene doğru telefon çalmış.
Arayan, kızın çok sevdiği, çok iyi anlaştığı teyzesiymiş,
"Bugün içimde bi sıkıntı var, evdeysen bi ara sana uğruycam.
Dertleşelim biraz" demiş. Kız da sevinmiş teyzesini görecek
diye, "Hemen gel, ben de seni çok özledim" demiş.

Kız, teyzesini hakikaten dertli ve solgun görmüş. Hoşbeş
etmişler ama teyze hala dalgınmış. Kız, "Teyzeciğim sen
konuştukça daha kötü oldun, istersen başka bişey yapalım"
demiş. Teyzesi de "O zaman tavla oynayalım. Ne zamandır
seninle oynamadık. Kafam dağılır biraz" demiş. Kız tavlayı
almaya giderken bi gece önceki olay aklına gelmiş, "Meğer
benim teyzem cinmiş" deyip gülümsemiş.

Kızla teyzesi güle oynaya tavla oynarken bi ara teyze tuvalete
gitmek için kalkmış. O içerdeyken telefon çalmış. Arayan kızın
babasıymış. Adamcağız çok üzgün bi sesle konuşuyomuş: "Kızım
teyzen öğlen bi trafik kazası geçirdi. Durumu çok iyi değildi
ama Allahtan ümit kesilmez deyip sana haber vermedik ama az
önce teyzeni kaybettik, başımız sağolsun.."