Adamın biri, bi cumartesi gecesi evine dönüyomuş. Birden 15-16
yaşlarında sevimli bi kızın yolun kenarında otostop yaptığını
görmüş. Adamın da aynı yaşlarda iki kızı varmış. Hemen arabayı
kızın yanına yanaştırmış, "Gece yarısı böyle ıssız bir yerde
n’apıyosunuz Allah aşkına? Bu saatte otostop mu yapılır?"
demiş. Kız, "Uzun hikaye. Rica etsem beni evime götürür
müsünüz? Buraya çok yakın. Bu iyiliğinizi ömür boyu unutmam"
diyerek arka koltuğa oturmuş. Kızın üzerinde cicili bicili,
hoş bi elbise varmış. Evinin adresini vermiş. Gerçekten de
yakınmış ev. Adam eve vardığında önünde durmuş, "İşte geldik
küçük hanım" diyerek arka koltuğa dönmüş ama arkada hiç kimse
yokmuş. Gözlerine inanamamış tabii. Hemen arabasından inip
evin kapısını çalmış. Beyaz saçlı, çok yorgun görünen yaşlı bi
kadın açmış kapıyı. Adam heyecanla, "Bana inanmayacaksınız ama
yoldan küçük bi kız aldım. Bana buranın adresini verdi ama tam
geldiğimizde..." Yaşlı kadın adamı susturmuş, "Biliyorum,
biliyorum" demiş, "Sonra da ortadan kayboldu di’mi? Bu
başımıza ilk defa gelmiyor. Her cumartesi akşamı aynı şey
olur..." Meğer kız bir cumartesi gecesi diskodan dönerken
trafik kazası geçirmiş ve oracıkta ölmüş. Şimdi her cumartesi
gecesi kazada öldüğü yerden otostop yapıp evine gelmek
istiyomuş ama bunu bugüne kadar başaramamış. Kadın bunları
anlatırken adamın gözü piyanonun üzerindeki kızın fotoğrafına
ilişmiş. Evet, kız aynı kızmış ve üzerinde de aynı elbise
varmış..